Szkoła Podstawowa 355 im. Jana Wedla

Każde dziecko rozwija się w indywidualnym rytmie;

Nie zmuszajcie dziecka do mówienia, lecz zachęcajcie, by z Wami rozmawiało;

Nie zwracajcie uwagi na to, że Wasze dziecko mówi niepłynnie, nie upominajcie go;

Akceptujcie je takim, jakie jest;

Śpiewajcie ze swoim dzieckiem jak najczęściej

Do dziecka starajcie się mówić powoli i wyraźnie

Okazujcie swojemu dziecku, że jest bezpieczne i akceptowane jednocześnie nadmiernie nie ochraniając je;

Zapewnijcie swojemu dziecku stały rytm dnia, eliminując w miarę możliwości pośpiech i zmianę planów

Umożliwiajcie swojemu dziecku odpowiednią ilość snu ;

• „dmuchanie na gorącą zupę”;

• „nadmuchiwanie baloników”

• „syczący waż”

• „ lokomotywa”

• dmuchanie na piórka, przez słomkę, puszczanie baniek mydlanych, zabawy ze świeczką. Zapewniajcie dziecku spędzanie czasu na świeżym powietrzu;

   

        ZABAWY LOGORYTMICZNE- propozycje zabaw

   

  ( połączenie ruchu z muzyką sprzyja utrwalaniu prawidłowego oddechu, rozwija naturalną wrażliwość słuchową dziecka)

   

  • „Pszczółki” – sala zamienia się w łąkę, a dzieci w pszczółki. Kolorowe krążki to kwiatki. Po usłyszeniu jednego dźwięku(np. bębenka) pszczółki krążą wokół kwiatków, wydając odgłos: bzzzzz, dwa dźwięki oznaczają, że pszczółki siadają na kwiatkach.

   

  • „ Wróbelki”- dzieci- wróbelki fruwają po sali. Pauza przy muzyce oznacza zaproszenie do wspólnej zabawy. Osoba prowadząca zabawę wystukuje rytm na bębenku, wróbelki liczą dźwięki i powtarzają je- „ćwierkają” tyle razy, ile usłyszały dźwięków.

   

  • „ Odgłosy wiosny” – dzieci stoją swobodnie w różnych częściach sali, na umówiony sygnał prowadzącego mówiącego określone hasło dzieci naśladują dźwięki i ilustrują je za pomocą ruchu, np. wiatr szszsz, żaba- kum kum, myszka- pi, pi; konik polny- cyt cyt..., pszczoła bzzzz..; itp.

   

  Ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne

• „ Jestem chmurką” ( trening autogenny)

osoba prowadząca zabawę spokojnym i cichym głosem czyta dzieciom opowiadanie o chmurce , które jest bardzo przyjemne i odprężające. Dzieci kładą się wygodnie na plecach i słuchają opowiadania. Wyobrażają sobie, że są chmurkami.

Wyobraźcie sobie, że każde z Was jest białą i miękką chmurką. Płyniecie po białym niebie. Przemykacie między ciepłymi promykami słońca. Delikatny wiatr przesuwa Was w różne strony. Na niebie jest mnóstwo chmurek. Między Wami przelatują ptaszki. Płynąc po niebie, widzicie w dole piękny las i rzekę. Ale to wszystko jest na dole...Wy jednak beztrosko płyniecie po niebie...czujecie się radośni i bezpieczni...czujecie się potrzebni i ważni...jest Wam dobrze..

A teraz otwieracie oczy i przestajecie być chmurkami ...( trening autogenny Schultza w wersji    A .Polender, 1975